درباره عقرب ها ساکنين صحراهاي خشک عقربهاي واقعي و داراي نيشهاي زهرآگين نيستند. اما به هر حال اين جانوران داراي چنگالهاي خارداري هستند که در واقع قسمتي از دهان آنها محسوب مي شود. و آنها قادر هستند که ماده سمي خطر ناکي ازقسمت عقب بدنشان به طرف مهاجمين بپاشند. اين جانور بيشتر در شب شکار مي کند و پاهاي بلند جلويي خود را براي پيدا کردن غذا بکار برد و بعد از يافتن غذا آن را بوسيله چنگالهايش مي گيرد. در طول روز در زير سنگها يا سوراخ زمين پنهان مي گردد. عقربهاي مناطق کويري ايران به دو دسته تقسيم ميشوند : عقرب هاي دم طلايي و عقرب هاي سياه . خطرناک ترين نوع عقرب در ايران عقرب گارديوم است که در منطقه خوزستان يافت مي شود و سمي کشنده دارد . سم ساير عقربها کشنده نيست . عقرب‌ هاي‌ ايران‌ بالاترين‌ ميزان‌ گزيدن‌ را در دنيا به‌ خود اختصاص‌ داده‌اند . طبق‌ نتايج‌ بررسي‌ها، افرادي‌ که ‌۶ ساعت‌ پس‌ از گزش‌ به‌ مراکز درماني‌ مراجعه‌ مي‌کنند ۲ برابر کساني‌ که‌ بين ‌۶ تا ۱۲ ساعت‌ و ۵ برابر کساني‌ که‌ بيش‌ از ۱۲ ساعت‌ به‌ مرکز درمان‌ مي‌روند، شانس‌ مرگ‌ کمتري‌ دارند . عقربها تنها موجوداتي هستند که اشعه راديو اکتيويته تاثيري به آنها ندارد و جالب تر اينکه عقربها دو دشمن دارند يکي از آنها يک نوع سار است و ديگري مگس. ضعيفترين عقربها ۴۰۰۰۰ راد (واحد اندازه گيري تشعشعات توليدکننده يون جذب شونده) را تحمل ميکنند اين عدد در مورد انسان کمتر از تنها ۶۰۰ راد ميباشد وبدين گونه از انفجار اتمي هم جان سالم بدر ميبرند. ويژگي عقرب ها از حدود ۲۰۰ گونه متفاوت عقرب که د رسراسر دنيا پراکنده مي باشند فقط حدود ۲۰ گونه آنها سمي هستند در بين آنها گونه Mesobuthus Tamulus ( که نوعي عقرب قرمز هندي است) کشنده ترين گونه مي باشد. که ميزان کشندگي آن در ايالتهاي هند بين ۴۰-۳۰ درصد گزارش شده است. اين جانور رنگهاي مختلفي مثل زرد مايل به قهوه اي، قهوه اي، خاکستري و سياه دارد و اندازه بين ۱۸-۵/۱ سانتي متر دارد ولي بواسطه شکل بدني خود که حالت تخت و صاف است، مي تواند از شکافهائي به عرض ۳ ميلي متر نيز عبور کند و خود را وارد خانه سازند. در محيط خارج از خانه در شکاف و درز بين سنگها، زير پوست درخت، بين هيزمها و … يافت شده و در محيط داخل خانه حمام، دستشوئي، آشپزخانه و محيطهاي مرطوب يافت مي شوند. اين جانوران در طول روز در گوشه اي بي حرکت و پنهان بوده و در طي شب فعاليت خود را آغاز مي کنند و بدنبال شکار خود مي روند و سم خود را از طريق نيش که در انتهاي دم آنها وجود دارد به شکار خود تزريق مي کنند. سم عقرب و علائم آن : زهر اکثر عقربهاي سمي باعث نابودي گلبولهاي قرمز خون مي شود و در محل گزش نيز تغيير رنگ موضعي و تورم دردناک ايجاد مي کند، گر چه بطور متناقص سم بعضي از انواع کشنده مثلCentruroids باعث علائم موضعي و تورم زياد نمي شود ولي حتماً بايد توسط پزشک معاينه شده و با تزريق سرم ضد عقرب درمان شود، کودکان و افراد سالمند نيز نسبت به سم عقرب آسيب پذيرتر بوده و نيازمند توجه بيشتري مي باشند . علاوه بر آسيب به گلوبولهاي قرمز، زهر عقرب علائم عصبي نيز ايجاد مي کند که شامل: بي قراري، تشنج، راه رفتن نامتعادل، تکلم منقطع، آبريزش از دهان، حساسيت شديد پوست به لمس، انقباضات ماهيچه اي، درد شکم و کاهش کارکرد سيستم تنفسي است.

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: